Bu gün tavkime baktım ilk defa
senden sonra
Yıllar akmış gitmiş günler sensiz tükenmiş
Unutmuşum tarihi
Unutmuşum istbulda yaşadığımı
Unutmuşum var olduğumu
Ben senden gectiğim gün gecmişim kendimden
Yağmurlar yağmış
Depremler olmuş
Günüz geceyi bilmemki kaç kere kovalamış
Takvimin yaprakları kim bilir kaç kere kopmuş
Sanki akrep yelkovanı koşturmak tan artık yorulmuş
Ben senden gectiğim gün vaz gecmişim kendimden
Aynaya baktım yabancı bir yüz
Çökmüş gözler sararmış beniz
Ruhsuz ruhsuz bakan biri
Takvimin yaprakları koparken
Her yaprakta sanki bir cizgi olmuş
Gençliğimi bıraktığım günler çok acmımasız mış
Bensenden geçtiğim o gün
Kendimi gömüşüm diridiri mezarıma
Ve yenilmişim hayata